ผู้เสพติดกาม รีเทิร์น ตอน แมวเทา และเมียของเขา

ในคืนที่ฝนตกข้าพเจ้าละเลียดอาหารที่อยู่ตรงหน้าอย่างเหงาหงอย

แม่ค้าหมูปิ้งบนบาทวิถีกำลังฝันถึงอนาคตของลูกชายวัยรุ่นที่กำลังจะเข้าเรียนในสายอาชีพปีนี้ แต่เมื่อสักครู่มันพึ่งพาแฟนสาวซิ่งมอเตอร์ไซค์ผ่านไป นางจึงกลับสู่ความเปนจริงเมื่อเสียงและลมที่ตีมาจากมอเตอร์ไซค์พัดเอาความฝันแตกกระจายไปกับควันหมูปิ้งที่ลอยกรุ่นนั้น

ยามหนุ่มกำลังฝันเห็นตัวเองในเครื่องแบบตำรวจยศจ่าสิบตรี เมื่อเขาเก็บเงินสมัครสอบเข้าโรงเรียนนายสิบได้ในปีหน้า แต่ค่าแรงวันนี้อาจจะถูกหักเมื่อเขาหลับตาและฝันถึงมันจริง ๆ

แม่บ้านที่กำลังถูพื้นในสุขาชายของห้างหรู ฝันถึงชีวิตเรียบง่ายในบ้านเล็ก ๆ ของตัวเองที่บ้านนอก เธอมีลูกที่รอที่จะยิ้มและสวมกอดเมื่อเธอกลับไป แต่ ณ ขณะนี้เธอเหมือนเปนอากาศธาตุอยู่ในสุขาที่มีผู้ชายทำธุระส่วนตัว (ขี้ – เยี่ยว) อยู่รอบข้าง

ความฝันเปนเรื่องโรแมนติคและดูเปนชนชั้นกลางมาก ๆ แต่จริงแล้วไม่ว่าชนชั้นฐานันดรใด ย่อมมีความฝัน เพราะมันหล่อเลี้ยงชีวิต บางคนฝันไปไกล บางคนฝันลม ๆ แล้ง ๆ เราไม่ควรดูแคลนฝันของคนอื่น เพราะหลายครั้งเราพบว่าคนเหล่านั้นอาจจะมองเห็นโอกาสที่เรามองไม่เห็น เพียงแต่เขายังไม่สามารถทำให้มันเปนจริงได้ในเวลานี้เท่านั้นเอง

ข้าพเจ้าเคยเห็นความฝันของน้องแมวเทา เคยเจิดจรัสเรืองรอง ตอนเด็ก ๆ เขาเคยบอกว่าความฝันอันสูงสุดของเขาคือการได้ไปเตะบอลในสนามศุภชลาศัย จำได้เท่านี้แต่ก็ไม่รู้ว่าเขาบรรลุฝันนั้นไปหรือยัง นั่นไม่สำคัญเท่ากับการได้พบเขาอีกครั้งในวัย ยี่สิบต้น ๆ ในสภาพที่เมาพอสมควร อยู่ในศูนย์อาหารฟู้ดแลนด์ใกล้บ้าน

ความบังเอิญทำให้เราได้พบกันหลังจากที่ไม่ได้พบกันหลายปี ความกำยำแบบหนุ่มนักกีฬายังปรากฏเค้าของมันให้เห็นอยู่บ้างหากแต่ใบหน้าที่กร้านแววตาอมทุกข์กลิ้งอยู่ในแดงฉ่ำของฤทธิ์แอลกอฮอล์เจือจาง ไม่มีใครรู้ว่าทำไมเขาถึงมานั่งตรงนี้คนเดียว คนเรากินเหล้าควรมีเพื่อน การเมาคนเดียวคงมีอะไรไม่ปกติอยู่ในความหมาย…เขาหนีปัญหาหรือ…เขาปลีกวิเวกหรือ…เขาไม่วางใจใครสักคนในโลกให้ฟังความระทมของเขา จึงลงโทษตัวเองให้ความเหงาเฆี่ยนตีอยู่ท่ามกลางผู้คนมากมาย

แมวเทาบอกประวัติการศึกษาของเขาว่าเรียนจบมัธยมปลายโรงเรียนเดียวกับข้าพเจ้าแล้วก็เดินทางมาแสวงหาปริญญาบัตร ที่คณะนิติศาสตร์รามคำแหง จนแล้วจนรอดมหาวิทยาลัยเปิดคงจะเปิดประตูกว้างไปจนเขารู้สึกว่าจะอยู่ข้างในหรืออยู่ข้างนอกรั้ววิทยาเขตคงไม่มีอะไรต่างกัน นานไปก็รู้ว่ามันคงหมดเวลาสำหรับการศึกษาของเขาแล้วจึงทำงานเปนลูกจ้างในร้านตัดสติกเกอร์แถวห้างใหญ่ย่านลาดพร้าว 93 ชีวิตของเขาไม่ได้วนไปไกลจากอาณาเขตของข้าพเจ้าเลยหากแต่เราไม่เคยเจอกัน แต่ตอนนี้เขากำลังอยากจะหางานใหม่เพราะว่าแฟนของเขาประจำเดือนขาดมา 2 เดืิอนแล้ว

ข้าพเจ้าไม่รู้จะแนะนำอย่างไรก็เลยแสดงความยินดีไปตามมารยาท ทั้งที่รู้ว่าสิ่งที่เขาอยากจะได้ยินคือมีงานใหม่ที่เงินเดือนเยอะกว่ามาแนะนำ

"ผมพาเมียไปทำแท้งมาสองทีแล้ว" เขากล่าวเรียบ ๆ ในความเยือกเย็นของแอร์ข้าพเจ้าไม่ได้ยินเสียงใด

"ทำไม…ถึงไม่ป้องกัน" ป้องกันแล้ว ผมให้เมียกินยาคุมฉุกเฉินทุกครั้ง

ข้าพเจ้าใจหายยิ่งกว่าเดิมเมื่อใดยินคำนี้ เพราะรู้ถึงอานุภาพที่ร้ายกาจของยาคุมฉุกเฉินที่เขาเอาไว้กินเมื่อสตรีถูกข่มขืน หรือกรณีฉุกเฉินอื่น ๆ เท่านั้น

"แล้วทำไมเราถึงไม่ใส่ถุงให้เขาป้องกันแต่ฝ่ายเดียวได้ยังไง" แมวเทาเงียบไปเมื่อข้าพเจ้าเสียงเขียว

"ผมฝังมุก ใส่ถุงแล้วมันชอบแตก อีกอย่างเมียผมก็ชอบด้วย…" ข้าพเจ้าสำลักน้ำดื่มตรามิเนเร่ออกมาทั้งปากและจมูกยังไม่ทันหายใจดี แมวเทาก็นำเสนออีก

"พี่จะดูไหม" ว่าแล้วแมวหนุ่มก็เปิดของมันออกมาจากกางเกงบอลอย่างรวดเร็ว

"เฮ้ย…ไอ้เหี้ย…บ้าฤเปล่า …เออ ฝังแล้วมันแปลก ๆ จิงด้วยว่ะ เฮ้ยเก็บ ๆ " ข้าพเจ้าห้ามแต่ก็อยากดู และในที่สุดก็ได้ดูและก็สั่งให้เก็บก่อนที่คนอื่นจะมาร่วมกันดู

อวัยวะเพศของแมวหนุ่มดูไม่ต่างจากคนปกติเท่าไหร่ แต่มีก้อนเนื้อกลม ๆ อยู่ตรงกลางลำ เขาบอกว่ามันคือแก้วกลม ๆ ที่อยู่ปากขวดเหล้าฝรั่ง กรีดเนื้อบาง ๆแล้วก็เอาใส่ลงไป เย็บปิดแล้วรอให้แผลสมานกันดี มีความเชื่อว่าจะเพิ่มความหฤหรรษ์ในเพศรสแก่อิสตรี แต่ข้าพเจ้าคิดว่ามีโอกาศที่ไอ้แก้วกลม ๆ นั่นจะทำให้เกิดบาดแผลมากกว่า

"แฟนตกขาว ด้วยฤเปล่า"

"ใช่เลยพี่ มีสีขาว ๆ แล้วมีกลิ่นเวลาเอากัน"

"ล้างน้ำออกฤไม่ ถ้าล้างไม่ออกมีสิทธิ์เปนเชื้อรานะ"

"…"เขาเงียบไป ควักโทรศัพท์ออกมาหมายจะโทรไปถามแต่ข้าพเจ้าบอกว่าไม่มีประโยชน์ที่จะขอคำปรึกษาจากข้าพเข้าเพราะไม่ใช่แพทย์ จึงแนะนำให้เขาพาแฟนไปหาหมอ

การทำแท้งตอนสามเดือนคือการเอาอะไรไปขูดตัวอ่อนที่ติดกับผนังมดลูกออก ทำครั้งเดียวก็สะบักสะบอมแล้วทำมาสองครั้งจะยับเยินขนาดไหน แล้วยังกินยาคุมฉุกเฉินเกือบทุกครั้งที่มีเพศสัมพันธ์ ตอนนี้สภาพร่างกายเธอคงแย่เต็มแก่แล้วล่ะ

"ทำไมเราถึงไม่ป้องกันที่เราก่อน" ข้าพเจ้ากลับมาถามคำถามเดิม ดูเขาไม่ค่อยพอใจนักเมื่อรู้ว่าความผิดพลาดนั้นตัวเขาก็มีส่วนที่จะหลักเลี่ยงได้แต่เขากลับไม่ทำ

"มันไม่สนุก" แมวเทาตอบสั้น ๆ แต่ในแววตาเขาครุ่นคิดอะไรหลายอย่าง บทสนทนาขาดไปนานแสนนานก่อนที่เขาจะขอตัวกลับบ้านไปหาเมีย

ข้าพเจ้ามองเห็นเขาเดินไปยังถนนเพื่อที่จะกลับบ้านด้วยวิธีใดก็ไม่ทราบได้ ฝนหยุดตกแล้วถ้าบ้านเขาอยู่ใกล้เขาคงเดินไปถึงได้โดยไม่ลำบากแต่เมียของเขาคงจะรอนานหน่อย และก็ไม่รู้อีกว่าคืนนี้เขาจะได้สนุกกับเมียเขาหรือเปล่าก็ไม่รู้

คำตอบง่าย ๆ ของความสนุกข้าพเจ้าเห็นด้วยอย่างยิ่ง เปนคำตอบที่เรียบง่ายและสะเทือนอารมณ์ที่สุด เราทุกคนที่เปนมนุษย์รู้ว่ากามเปนเรื่องสนุก กามเปนความสุขยิ่งกว่าสิ่งใด ยิ่งกว่าเงินทอง ยิ่งกว่ายศถาบรรดาศักดิ์ ยิ่งกว่ารสพระธรรม (ขอน้อมรับคำด่าที่จะตามมาหลังจากประโยคเมื่อสักครู่นี้) เราต้องยอมรับมันจริง ๆ ว่ามันทั้งหอมหวาน อร่อย มันชักนำให้เกิดสิ่งต่าง ๆ มาบนโลกนี้มากมาย และที่น่ากลัวคือมันเปนอาหารที่กินแล้วไม่รู้จักอิ่ม ความน่ากลัวอันนี้แหละที่ทำให้ทุกศาสนาจึงกันมันออกจากวิถีทางแห่งธรรม

ความสุขในกามนำมาผลลัพท์มากมาย ไม่ว่าจะเปนมารหัวขน โรคติดต่อ โศกนาฏกรรม แต่เราก็ยังทำ มันเปนอะไรที่บ้านเราเรียกว่า "บาปหวาน" เราทุกคนต้องเคยลิ้มลองกันมาบ้างไม่มากก็น้อย และเราก็รู้ว่ามันอร่อยยังไง และมันตกนรกยังไง ใช่…ข้าพเจ้าเชื่อแหละว่าแม้แต่นักโทษประหาร หรือว่าเด็กอายุ 13 ที่ฆ่าข่มขืนเด็กอายุ 9 ขวบ มันก็รู้ว่าอะไรควรทำอะไรไม่ควรทำ มันก็รู้หมดแหละว่าอะไรดีอะไรไม่ดี แต่บังเอิญว่า อะไรที่มันไม่ดี มันมีความยั่วยวนหอมหวานกว่าสิ่งดี ๆ แค่นั้นเอง

โรงเรียนสอนอะไรเรา ศาสนาสอนอะไรเรา ครอบครัวสอนอะไรเรา ทุกสถาบันสอนในสิ่งเดียวกันคืออะไรคือดีคือชั่ว แต่ไม่มีใครเคยบอกว่าเราจะอดทนต่อความเย้ายวนของมันได้อย่างไร และเมื่อมันสุดจะทนอะไรที่ทำให้เราป้องกันเหตุร้าย ๆ ที่จะตามมาได้ เราไม่สอนกันตรงนี้เพราะคำตอบง่าย ๆ เช่นกันนั่นคือ

"สิ่งเหล่านี้เปนสิ่งลามกอนาจาร เยาวชนควรหลีกให้ไกล"

เปนไปได้ยังไง เพราะสิ่งที่เค้าว่ามันลามก มันเกิดมาพร้อมกับเราทุกคน และมันก็อยู่ในใจเราทุกคน หรือคิดว่าไงกัน???

แมวโพง ผู้เกิดจากกระบอกไม้ไผ่